. ........ .... ....


Vroeger


"Remember the good old nineteen-eighties, when things were so uncomplicated" (Electric Light Orchestra, Ticket to the Moon (op Youtube), Time, 1981(!))

Soms is dat inderdaad zo. Camera, film, statief, duisternis, een flitser en een witte caravan waren 21 jaar geleden alles wat er voor onderstaande foto nodig was. B-stand. F8. Flitser op maximale stand en één poging moest genoeg zijn, want er was geen schermpje om te zien wat ik over wilde doen. De zwartwitfilm ontwikkelde ik zelf. In de doka maakte ik proeven om te zien welke papiergradatie nodig was en welke belichtingstijd goed was. Dat was het wel zo'n beetje.


Foto: zelfportret 1991

Tegenwoordig is het anders.
Camera, accu's, geheugenkaartjes, statief, een reeks lenzen, twee flitsers, 16 batterijen, twee extra statieven, koppelstukken, flitsparaplu's en twee radiotriggers met elk twee sets batterijen. Na het fotograferen heb je te maken met de computer met behoorlijk wat software en daaraan gekoppeld twee beeldschermen waarvan een kleurgecalibreerd, twee fotoprinters en een scala aan fotopapier.

Maar met één druk op de knop heb je een foto.... toch?

Euh, nee, niet helemaal. Je kunt alles automatisch doen natuurlijk en dat geeft - naar verluid - soms opmerkelijk goede resultaten. Helaas is een betalende klant niet tevreden met 'soms'. Daarom ken ik de gebruiksaanwijzing van mijn camera (420 pagina's alles in het Nederlands) en mijn flitsers (124 pagina's, idem) praktisch uit mijn hoofd zodat ik op lokatie snel alle benodigde technieken kan toepassen. Wat er daarna op de computer gebeurt is wat gecompliceerder. Iets voor een volgende nieuwsbrief?

We zouden bijna vergeten dat het fotograferen zelf - het onderwerp, de opbouw van de reportage of de serie, de persoonlijke sfeer, het licht en het moment - nog steeds belangrijker is dan alle techniek. Gelukkig is dat in anderhalve eeuw niet veranderd!

Tekst en foto's © 2010 Leon Poels